bloed, heet en tomaten

Hey iedereen,

Ankie had voor ons een baantje geregeld op een tomaten boederij, omdat ik en Vinny wat geld voor de kerst en nieuwjaars viering. De tomaten worden in kassen verbouwt en het was aan ons om deze tomaatjes te plukken. Tomaten plukken klinkt vrij simpel en dat is het ook. Helaas is het daarom ook zeer zeer saai. Je zit de hele dag op een karretje je kapot te zweten en te kijken welke tomaten rijp zijn. De andere mensen die d'r werkten waren ook niet heel interesant, zo min mogelijk praten leek wel hun motto. Wat wel chill was is dat Ankie een logeer adresje voor ons had geregelt bij d'r broer en zijn familie. Dit zijn heel aardige mensen. Super gastvrij en geintreseert in onze reisplannen en ervaringen. Vooral Maree (de vrouw van Ankies broer Gerald) vondt 't wel gezellig om met ons te lullen over van alles en nog wat. Maree is echt zo'n huis vrouw die in bloemetjes jurken rondt loopt, de hele dag aan t koken is en ons vol propte met fruit, koekjes, etc. Wat ook heel chill was is dat we de surfboards van Gerald konden lenen. Met veel verwachtingen zijn Vinny en ik toen naar een strandje gereden en de golven in gedoken. Helaas konden we naar een paar uur proberen en nog steeds niets van, maar toch vondt ik t leuk om te doen en ik weet zeker dat ik t ergens anders in Ausie nog wel een ga proberen.

Na 't werken zijn we in twee dagen naar Sydney gereden (t was ongeveer 1500km). 't was al donker toen we in Sydney aan kwamen. Omdat Sydey heel druk en duur is tijdens kerst en nieuwjaar waren we van plan om in de auto te slapen. Dus reden we een beetje op gevoel richting t centerum, op zoek naar een mooi plekje om de auto te parkeren, toen Vincent opeens zei: ''fuck man, hey Bart, fuck, is dat niet dat ene hele bekende gebouw? fuck''. Nadat we een paar foto's van t Opera House en de Harbour Bridge hadden gemaakt, hebben we uit eindelijk ergens (geen idee waar) op een parkeerplaatsje geslapen. De volgende dag hebben we de stad een beetje verkent en een betere plek gevonden om te slapen. Maar slapen in een auto in de stad is niet heel chill vind ik. Als je wakker wordt en half aan gekleed naar buiten stapt, voel je je toch een beetje raar als allemaal mensen voorbij lopen. Dus zijn we naar een hostel gegaan. In t hostel hadden ze wel twee bedden tijdens kerst maar met nieuwjaar zouden ze weer vol zitten. Maar iets is beter dan niets. Toen we de volgende dag bij de receptie kwammen om te betalen vroeg de receptionist of ik toevallig Wouter Capitain ken. Toen ik hem vertelde dat Wouter me broer is vloog hij me om de nek en verzekerde die me dat we zolang als we wouden konden blijven (Wouter bedankt!). In Sydney een beetje gechilled, naar t strand geweest en gezopen. Met nieuwjaar ben ik met wat mensen van t hostel naar de Bothenical Gardens gegaan. Van uit dit park heb je mooi uitzicht op 't vuurwerk met de brug en 't Opera house. Sommige mensen waren al de vorige nacht in t park gaan pitten om een mooi plekje te vinden. Wij kwamen rond 4 uur die middag aan maar gelukkig waren Sam, Mathieas en Max (die gozers die ik in Cairns had ontmoet) er ook, dus hadden we als nog een goede plek. Wat een zeer vreemde ervaning was is dat er een stel een hele groep nederlanders naast ons zat. Twee van die nederlanders kwamen uit Eemnes en kenden veel mensen die Vinny en ik ook kennen. Vier je nieuwjaar helemaal in Sydney maar dan vier je het uiteindelijk toch nog met mensen die zo goed als naast je wonen. Het vuurwerk was zeer spectaculair, hoewel 't voor Vinny niet spectaculair genoeg was om wakker te worden. Na 't vuurwerk zijn we de stad in gegaan, dit kan ik me niet helemaal herinneren dus t was waarschijnlijk wel gezellig.

Na oud en nieuw zijn we nog twee daagjes in Sydney gebleven tot we weer zo goed als blut waren dus werd t weer tijd om een baantje te zoeken. Om de een of andere reden, zit Vincent al sinds zijn aankomst in Ausie te praten over hoe prachtig het zou zijn om op een koeien boederij te werken. Waarom koeien hem zo erg aan trekken weet ik niet maar zou lang t geen tomaten boederij is maakt t me niet zoveel uit. Dus toen hebben we een baantje geregeld op een boederij 3 uur noord van Sydney. We hadden een beschrijving van de boederij en t werk gelezen wat zeer goed klonk maar de eerste paar dagen voldeden niet echt aan onze verwachtingen. Je zou denken dat er op een boederij altijd wel wat te doen is maar de drie kinderen (vooral de zoons) van de boer zitten de heledag op hun kamer te computeren. Het enige waarvoor ze van een kamer komen is de TV en voor eten wat ze op hun kamer op eten. Ook de boer zelf deed zeer weinig hoewel het in en rondom het huis een grote tering zooi is. Maar toen t weer beter werd waren er meer klusjes die we konden doen. Zo hebben we een hekje gebouwd en Vinny heeft geholpen om met de moter de koeien van de ene weide naar de andere te brengen. Vincent heeft me ook leren moter rijden. In t begin viel ik nogal vaak maar na een tijdje had ik t wel te pakken. Dat was wel lachen want toen konden ik en Vinny met z'n tweeen een beetje over t land toeren. De boer heeft 200hectaren met bergen, meerdere huizen, bossen en riviertjes. Vooral door de riviertjes heen raggen was wel leuk. Ook zijn we gaan jagen op wallibies en konijnen. Helaas niets geraakt omdat de scoop op t geweer super schreef was. Maar t was wel lache om te proberen.

Ook hebben we wat interesante mensen ontmoet. Een vriend van de boer logeerde een tijde bij ons. Hij was een yoga leraar met super lang haar (omdat daar energie in zit). Hij woont in een grot zonder wasmachine omdat hij daar toch geen kleren draagt. Toen Vinny voor de grap begon te zeggen dat bomen vet relax zijn en kunnen praten maar dat niet relaxt vinden, ging hij er vet serieus op in. Ik zei vervolgens dat ik betwijvel of bomen inderdaad kunnen praten, maar toen kwam hij met het onverslaanbare argument: didn't you see the Lord of the Ring? Om vedere nuttelozen discusies te verkomen heb ik maar niet gevraagt of die ook in orks en hobbits gelooft. In t begin vond ik de hippie wel intresant maar na een tijdje ging die ons nogal irriteren omdat ie constant tegen zich zelf praat en alleen in z'n eigen gelijk gelooft. En volgens hem is Vinny maar een egoistisch mannetje omdat wij hem maar twee biertjes hebben gegeven. Het enige wat hij ons heeft gegeven is een lift (wat we helemaal niet wouden) naar onze auto toen deze 6 kilometer van t boeren huis zonder beziene stond. Het was niet een heel tacktische actie en dat heeft de yoga leraar ons heel, heel vaak laten horen.

Wie wel vet was is Ross. Ross is een 70 laar oude boere knecht die hier en daar wat bij klust; want als je stopt met werken ga je dood volgens hem. We hebben veel met hem gewerkt wat super lache is want hij heeft 3 zinnetjes die hij na elk geklaarde klusje heraald, zoals: ''an other successful operation'', ''beeeautiful'' en ''now you're cooking with gass''. Hij had een vrouw maar die heeft hem 2 jaar geleden verlaten, maar dat was voor hem niet echt een probleem omdat t toch een oude tak was. Daarnaast heeft hij nu een nieuw chickie op t oog: Sue. Sue is een vrouw met wie Ross vaak gaat dansen en tennissen. Wij zijn ook met Ross en Sue wezen tennissen en ik moet zeggen dat ze voor een 70 jaar oude vrouw niet lelijk is. Helaas voor Ross is ze nog getrouwd, dus Ross zit te wachten tot haar man overlijd om z'n slag te slaan. 't tennissen was trouwens vet leuk hoewel Ross wel een apparte punten telling heeft, maar als hij dan wint en z'n arm om Sue kan leggen gun ik t hem wel.

Nu zitten we in Byron Bay. Het is een heel mooi en gezellig plekje. We zijn gisteren laat aangekomen. Zo laat dat alle hostels vol of dicht waren. Dus toen hebben we phillis geparkeert naast t strand en daar geslapen. Helaas werden we om 7 uur wakker gemaakt door een ranger die ons kwam melden dat we een dikke boete zouden krijgen als we niet snel oprotten. Gelukkig hebben we nu wel een hostel kunnen boeken.

Dat waren een beetje de belevingen van de laatste tijd. Onze plannen zijn om nog naar suffers paradise te gaan en vervolgens weer richting Sydney.

Laters

Foto's komen binnekort