naamloos

hey luitjes,

t is weer een tijdje geleden, dus ik dacht laat ik maar weer eens een teken van leven geven. We (Sam, Vinny en ik) zijn over de Great Ocean Road richting Adelaide gereden. De Great Ocean Road is een ''snelweg'' (de snelwegen in Australie werken net iets anders dan in Nederland en zijn over t algemeen niet heel snel) die langs de kust kronkelt, met veel mooie uitzichten over stijlen kliffen en rotsen die opeens het water uit steken. Onderweg hebben we steeds in hostels geslapen die over t algemeen niet heel intresant waren. In t laatste hostel wel een intresant figuur ontmoet. Ik weet z'n naam niet meer, maar t was een diehard Aussie. Z'n vader heeft de 3de grootste boederij in heel australie: 2.1millioen hectaren. Hij woonde dan ook zo afgelegen dat hij via een radio z'n school heeft moeten doen. Hij is vervolgens net als z'n 14(!) andere broeren het bull rodeo vak ik gegaan. Hoewel z'n tweeling broer aan dit vak was overleden en verschillende stieren meerdere malen op z'n hoofd zijn gaan staan, blijft zijn beroep uitvoeren. Je kunt dit standvastig en gemotiveert noemen, maar waarschijnlijk is het gewoon pure domheid.

Hoewel we eerst van plan waren om naar Adelaide te gaan, zijn we terug gereden naar Melborne omdat het weer niet niet heel relaxed was en omdat er in Melborne een musiek festival was. Dit festival was echt super lache. D'r waren super veel mensen een een heel veel verschillende soorten acts. Het was niet alleen musiek maar ze hadden ook een hele kermis gebouwt en deden verschillende sporten. Zo hadden ze o.a. een wakeboard baan aangelegt op het strand, met een paar zwembaden en schansen enzo. Nadat we weer een paar dagen in Melborne hadden gechilled, zijn we naar Phillips Island gereden. Phillip Island is een klein eilandje met veel mooie strandjes, een motor circuit en veder vrij weinig. Hier hebben we surfboards gehuurt en een beetje geprobeert te surfen, wat nog redelijk lukten ook. Surfen is echt een super vette sport, vrij vermoeiend maar als je eenmaal staat wil je het gelijk nog een keer proberen. We raakte zelfs zo gemotiveert dat we zelfs om 6 uur zijn opgestaan om de beste golven te hebben. In t hostel had Vincent ff conecties gelegt met iemand die de volgende dag ging oefenen op t motor circuit, waardoor we gratis een beetje konden rondt kijken op t circuit. Zo keek Vincent z'n ogen uit en zaten Sam en ik te wachten totdat iemand een keertje op z'n plaat zou gaan.

Vervolgens zijn we weer terug gegaan naar Melborne omdat Vinny bijna naar huis moest. Hier is op Vincents laatste nacht z'n mobiel gejat en is hij dr achter gekomen dat de rode bult op z'n arm een spinnen beet was. Het begon met een klein rood plekje maar op een gegeven moment was z'n hele onderarm rood. Gezellige beestjes hier. Vincent naar t vliegveld brengen lukte ook niet helemaal. Hij moest iets van 7 uur op t vliegveld zijn en we gingen om 5 uur weg. We hadden er alleen niet bij stil gestaan dat het tijdens spits uur vrij druk wordt in een stad. Toen ik tijdens een poging om te keren ook nog een scooter raakte (niet hard ofzo), heeft vinny maar besloten om een taxi te nemen. Toen heeft hij het net nog gehaalt. Was wel een beetje raar afscheid nemen, terwijl een of andere indier me gegevens moest hebben. Ik heb overigens niets meer van hem gehoort, en immiddels het land ontvlugt. Vervolgens heb ik met Sam nog een paar dagen in Melborne gezeten en vervolgens naar Sydney gereden. Onderweg zijn we Max (iemand die ik in Cairns had onmoet) tegen. t is best grappig om na 5 maanden iemand te zien met wie je vrij goed bevriend was maar dacht nooit meer te zien. Over het algemeen doet iedereen hier wel een beetje de zelfde reis: Asie en de oost kust van Australie. t zou me niets verbazen als ik hier in asie ook nog wat mensen uit Australie ga ontmoeten.

In Sydney zijn we naar het hostel gegaan waar ik en Vinny met nieuw jaar en kerst ook zaten. Hier waren veel mensen die voor een langere tijd blijven dus herontmoeten (als je dat zo kan zeggen) ik weer veel mensen. Het is echt een super chill hostel. Het is vrij klein waardoor iedereen in t hostel elkaar kent, en omdat er niet te veel management is hankt er een heel chille sweer. De enige keer dat de manager er s'avonds was, was een van de beste avonden. Ik en Sam zaten een beetje gitaar te spelen en de rest van de dronken mensen zaten mee te zingen. Eerst zij de manager de heletijd dat we moesten stil zijn, totdat Sam wat nummers speelde die de manager zelf ook wel leuk vondt. Uiteindelijk liep ie zelf ook mee te zingen. Wat ook wel grappig was is Mardi Grass. Dit is een gaypride optocht door Sydney en ik stel me voor dat carnaval onder de rivieren ongeveer het zelfde is. Iedereen doet vage kleren aan en gaat zuipen. Helaas hadden ik en Sam besloten om een alcohol vrije avond te hebben (goed he mam), maar het was toch nog grappig om de rest te zien. Wat minder leuk was is dat iemand de deur van Phillis had open gebroken, Sams mp3 speler, mijn paspoort (waarschijnlijk ook me oude reserve mobiel) en nog wat kleine dingen waren verdwenen. Grappig genoeg zat er ook nog een bon voor te lang parkeren op de voorruit (gelukkig betalen we die toch nooit). Naar de politie gegaan, lichtelijk neveus, mischien zouden ze de auto na trekken en zo ongeveer 500 dollar aan ondetaalde boetes zien. Gelukkig gebeurde dat niet. Ze hebben wel nog een vinger avdrukt proef gedaan omdat auto kraken vrij veel voor komt in Kings Cross (de suburb waar we sliepen). Zo was een paar dagen eerder de auto van een stel duitser in t hostel compleet verdwenen, wat dat betreft hadden we nog geluk. Inmiddels heb ik de auto verkocht, voor iets midder dan ik had gehoopt. We hadden hem voor 3500$ gekocht en nog ongeveer 300$ uitgegeven aan camping spullen en reperaties. Pas toen ik hem voor 3000$ aanbood kreeg ik een paar reacties, en een daar van was heel erg geintreseert. Het enige probleem was dat hij mischien niet genoeg geld zo kunnen regelen op zo'n kort termijn. Hij zou me terug bellen maar dat heeft ie nooit gedaan. 'Gelukkig' had ik met een jongen uit het hostel afgesproken dat hij hem voor 1400$ kon hebben als ik hem niet kon verkopen.

Inmiddels zit Sam in Byron Bay met was mensen uit het hostel en ik zit nu in Bangkok. Het is hier compleet anders dan in Australie. Ik vind Bangkok wel een vette stad. Ik had van veel mensen gehoort dat Bangkok te druk en vervuild is om langer dan een dag te blijven. Maar dat valt super mee. Het is hier op sommige plekken inderdaad heel erg druk. De straat waar ik slaap: Koasan Road (in een hostel wat meer een hotel is) is helemaal afgeladen met backpackers en toeristen stalletjes. Maar in de omgeving zijn heel veel tempels waar je de drukte kan ontlopen. Daar naast zijn de tempels ook nog heel mooi om te zien. Nogal kitsch, met veel gliters, goud en tierelatijntjes. Het is ook wel grappig om te zien is dat ze in elke wijk een thema hebben met troep die ze verkopen. Zo heb je wijken met kleren, eten, toeristen spulletje en zelfs hele wijken waar ze van alles verkopen met een foto van de koning of koningin. Ze zijn hier heel trots op hun konings huis. Overal zie je fotos en beterschap en geluks wensen voor de koning. De geldstukken hebben hier ook het hoofd van de koning erop, en als je een munt laat vallen mag je er niet op stappen met je voet, om te zorgen dat het niet weg rolt, want dan stamp je op het hooft van de koning. Een duitse toerist had dit een keer gedaan en moetst eigenlijk 6 jaar de cel in, uiteindelijk is hij voor de rest n z'n leven uit thailand verbannen. Het werkt hier toch nog net iets anders dan in het land van no worries mate.

Ik ga morgen naar Koh Pangan, een eiland in het zuiden, om een beetje te duiken en als er volle maan iss, een full moon party mee te maken. Het schijnt dat Bangkok het slechtste deel van Thailand is dus ik ben benieuwd hoe goed de rest dan is.

Groeten

(p.s. ik heb een thais nummer: +66878206074)